Се ближи крајот на историски ниските каматни стапки во еврозоната

Европската централна банка (ECB) почна да спроведува експанзивна политика сo високи монетарни стимуланси преку квантитативно олеснување, (Quantitive easing) од 2015 година, за да го поттикне економскиот раст односно потрошувачката и инфлацијата.

Економското опоравување сеуште е на стаклени нозе, со многу ризици кои доаѓаат од самата Унија (Brexit и политичките ризици кои ги носат парламентарните и претседателските избори во Франција и Холандија, чии резултати можат потенцијално да ја загрозат Унијата) но и од глобалното опкружување (пример, успорувањето на растот на Кина, која е втора најзначајна извозна дестинација на ЕУ со удел од околу 10% од нејзиниот вкупен извоз).

ECB предвидува раст на еврзоната оваа година од 1,8%, но и успорување во следните две години на 1,7% во 2018 година и на 1,6% во 2019 година.  Во согласност со тоа невработеноста споро ќе се намалува, задржувајќи се на ниво од над 9%, но и на проектираната инфлација (испод, но блиску 2%)  која се очекува да се постигне на среден рок. Иако вкупната инфлација во последниот период се зголемила (главно поради базните ефекти поврзани со цената на енергијата), основните ифлациски притисоци останаа потиснати. Управниот совет нема да обрне големо внимание на промената на ифлацијата мерена преку HIPC, ако оценат дека е минлива и дека нема да се одрази на среднорочните изгледи на стабилноста на цените.

За очекување е управниот совет на Европската централна банка, да донесе одлука за задржување на каматните стакпи на историскиот минимум. Се очекува да останат на исто ниво или да се намали купувањето на нето вредносни хартии преку квантитативно олеснување (QE) кои би требало да заврши оваа година. Предвидено е од април да се намалува месечната вредност на нето купените хартии од вредност од 80 на 60 милијарди евра, кое ќе се спроведува до крајот на оваа година, но и понатака ако тоа биде потребно, се додека управниот совет не заклучи дека е дојдено до постојано прилагодување на инфлацијата во склад со таргетираната стапка на на инфлација.

Од друга страна, американската централна банка уште од 2014 година заврши во екпанзивната монетарна политика со екстремните монетарни стимуланси преку квантитативно олеснување (QE),а на крајот од 2015 година после осум години историски ниски каматни стапки го подигнаа нивното ниво и настојуваат да ги нормализираат за краток период (на состанокот на 14 овој месец се очекува следното покачување на каматните стапки).

Без разлика што Европа касни во однос на САД, очигледно е и дека на подрачјето на еврозоната полека ќе заврши периодот на ниски каматни стапки. Иако тоа го рефлектира економското опоравување од друга страна тоа не е добра вест за високо задолжените земји.